σιρόπι

Παιδιά, από τον Μάρτη και ανάλογα με τον καιρό συνηθίζουμε να δίνουμε διεγερετική τροφοδοσία σε σιρόπι νερού-ζάχαρης.

Αυτό το εμπεδώσαμε πια.
Επίσης παραδεχόμαστε ότι καλό θα ήταν το σιρόπι να είναι λίγο και καθημερινό, για τον φόβο βασικά ότι αν μείνει πάνω από 2 μέρες θα ξινίσει.

Ξέρει κάποιος να μου πει, αν αντί για μίγμα νερού-ζάχαρης, βάζαμε μίγμα νερού-μέλι και φιάχναμε ένα μελόνερο σαν το σιρόπι σε ρευστότητα, αυτό θα ξίνιζε αν έμενε κάποιες μέρες?

Η θεωρία λέει ότι το μέλι αν πάρει έστω και σταγόνες νερό ξυνίζει και γίνεται τοξικό για τις μέλισσες.
Τώρα σε πόσες μέρες δεν ξέρω.

Νίνα,
ίσως αναφέρεσαι σε μίγμα νερού-μελιού που κατά την παρασκευή του, ίσως το θερμαίνουμε και αυξάνεται αρνητικά η HMF.
Μίγμα μελιού και νερού το συνιστά και ο Θρασυβούλου στο βιβλίο του, παίρνοντας βέβαια υψηλό ρίσκο για λεηλασία.
Το ερώτημα είναι αν ένα τέτοιο μίγμα μπορούμε να το αφήσουμε π.χ. για 1 εβδομάδα χωρίς να ξινίσει, όπως θα συνέβαινε με το μίγμα ζάχαρη-νερό.

Δεν ξέρω τί θα γίνει με το νερόμελο, εάν ξινίσει ή όχι !!

Προσωπικά σκέφτομαι τη διεγερτική τροφοδοσία 2νερό-1ζάχαρη να την ξεκινήσω νωρίς μόλις ο καιρός το επιτρέψει.
Συγκεκριμένα με μικρά μπουκαλάκια  του νερού, με κάνα δυο τρυπούλες με παραμάνα, πάνω κοντά στη γραμμή που αρχίζει η καμπύλη του λαιμού.
Στην αρχή θα βάζω από ένα φλιτζανάκι του καφέ , κάθε 3 μέρες και μετά από κάνα δυο εβδομάδες θα έχω φθάσει στο νεροπότηρο .
Στη συνέχεια , κάθε 3-4 μέρες, θα τους γεμίζω το μπουκαλάκι όσο αυτό μου επιτρέπει μέχρι τις τρυπούλες, τις οποίες εαν χρειαστεί θα διευρύνω με προκούλα.
Σκοπός μου η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αύξησή τους , για να χωρίσω νωρίς παραφυάδες.


Υ.Γ.Βέβαια το ότι εγώ είμαι Αθήνα και αυτά Κύμη δεν νομίζω να μου δημιουργήσει πρόβλημα !!! εεε;;
    Από προγραμματισμό και θεωρία , καλά τα πάμε , στην πράξη υστερούμε λίγο, αλλά αρκεί η
    θέληση.

Μίλτο δεν συμφωνώ σε αυτό που γράφεις.
Το μίγμα νερο-μέλι δεν ζεσταίνεται σε υψηλή θερμοκρασία ώστε να ανέβει η ΗΜΦ. Το μέλι διαλύεται στο νερό στους 30ο πολύ άνετα.
Το έχω δουλέψει έτσι.
Ούτε το ζυμάρι που φτιάχνω μόνη μου το ζεσταίνω. Απλά διαλύω το μέλι σε χλιαρό νερό πριν το αναμίξω με την ζάχαρι.
Το μέλι για να κρατήσει σωστα τα συστατικά του δεν πρέπει να πάρει νερό - υγρασία - να μην είναι κοντα σε ατμούς κλπ κλπ

Η ερώτηση είναι σε πόσο καιρ'ό ξυνίζει το νερό-μελο.

Ηλία και εγώ το ίδιο θα κάνω.
Ανάλογα πως θα τραβήξει ο καιρός.
Άλλωστε ο μοναδικός λόγος που τον χειμώνα δεν βάζουμε σιρόπι είναι για να μην δημιουργεί υγρασία στην κυψέλη το οποίο εγκυμονεί κίνδυνο νοζεμίασης και άλλων ασθενειών.

Ο τρόπος που λες με το μπουκάλι θα κρατήσει την υγρασία;;

Και άλλη ερώτηση
Ζυμάρι ή σιρόπι
Ποιά η διαφορά;;;

Οι έμπειροι λ'ένε
- Όχι ζυμάρι το καλοκαίρι γιατί γίνεται "σούπα" με τις υψηλές θερμοκρασίες και τρέχει στα πλαίσια και γίνεται ζημιά στον γόνο, κολλάνε οι μέλισσες επάνω κλπ κλπ
- Όχι σιρόπι τον χειμώνα γιατί δημιουργεί συνθήκες υγρασίας αρα αρρώστιες

Το δεδομένο είναι ότι :
Και τα δύο έχουν τα ίδια βασικά συστατικά
- Ζυμάρι : Ζάχαρι / μέλι / νερό (Μπαίνει το μέλι για συμπλήρωμα επειδή τον χειμώνα δεν μαζεύουν μέλι απο πουθενά)
- Σιρόπι : Ζάχαρι / νερό (Δεν μπαίνει μέλι γιατί είναι εποχή νεκταροέκκρισης)

Ποιά λοιπόν η διαφορά ;;;; Έχετε μάθει κάτι παραπάνω;;;

NINA Stergiopoulou έγραψε:

Ο τρόπος που λες με το μπουκάλι θα κρατήσει την υγρασία;;

Ακριβώς Νίνα, με το μπουκάλι δεν έχεις την άνοιξη την αμεπιθύμητη υγρασία. Το καλοκαίρι δεν θα την έθετα σαν πρόβλημα.

Ηλίας Καψούλης έγραψε:
Συγκεκριμένα με μικρά μπουκαλάκια  του νερού, με κάνα δυο τρυπούλες με παραμάνα, πάνω κοντά στη γραμμή που αρχίζει η καμπύλη του λαιμού.

Ηλία,
Δοκίμασα αυτό που λες με το μπουκαλάκι.
Έκανα 3 τρύπες και τις έβαλα να κοιτάνε προς τα κάτω, αλλά νερό δεν στάζει.
Έκανα μετά μια τρύπα από την πάνω μεριά του μπουκαλιού για να μπαίνει αέρας.
Από τις κάτω τρύπες άρχισε να στάζει το νερό.
Αλλά τα σταξίματα είναι συνεχή οπότε το μπουκαλάκι θα αδειάσει πολύ γρήγορα.
Εσύ πώς το δοκίμασες?

Όχι, όχι Μίλτο τρυπούλα από πάνω.
Πολύ σωστά έκανες 2-3 τρυπούλες από κατώ, αυτές πηγαίνουν και γλύφουν το σιρόπι από την τρύπα χωρίς να στάζει ανεξέλεγκτα, αυτή είναι η λογική.

Ωραία Ηλία, τρύπες μόνο κάτω.
Άρα η τροφοδοσία δεν βασίζεται σε ελεύθερη ροή αλλά σε ρούφηγμα από τις μέλισσες.
Μπαίνει η προβοσκίδα τους μέσα στην τόσο μικρή τρύπα?
Και μήπως οι 3 τρύπες είναι λίγες?
Το έχεις εφαρμόσει ή τώρα θα είναι η πρώτη φορά?

Έτσι , έτσι μπαίνει και πάρα μπαίνει. Το έχω εφαρμόσει πολλές φορές, με επιτυχία.
Το πρόβλημα ήταν ότι ήθελα πολλά μπουκάλια κάθε φορά. Τώρα λοιπόν σκέφτομαι να κάνω μόνο 2-3 τρύπες κοντά στο λαιμό ώστε να το ξανά γεμίζω επί τόπου με ένα μπετόνι με στόμιο, σαν αυτά που είχαν παλιά για το πετρέλαιο.