Ο Γεώργιος Τριβιζάς, δάσκαλος και μελετητής της μελισσοκομίας, έζησε τον προηγούμενο αιώνα (1868 - 1938, γράφει στο βιβλίο του:
Μελισσοκομία είνε η τέχνη να περιποιούμεθα τα μελίσσια μέσα σε κυψέλες. Η περιποίησι αυτή γίνεται απο αγάπη για τα επιμελή αυτά έντομα, ή για επιστημονικές μελέτες, ή και για λόγους πρακτικούς, δηλαδή για το εισόδημα και τις άλλες ωφέλειες που προκύπτουν απο αυτή
Είναι ένα βιβλίο -4η έκδοση, 1948- το οποίο ανακάλυψα σε μία Δημοτική Βιβλιοθήκη και φωτοτύπησα. Δυστυχώς δεν μπορώ να βάλω τις δασείες και τις περισπωμένες που έχουν κάποιες λέξεις.
Γιατί αναφέρομαι σε αυτό λοιπόν.
Ακούω απο πολλούς, μα πάρα πολλούς μελισσοκόμους κατόχους μεγάλου αριθμού κυψελών, να αναφέρονται με ιδιαίτερη ειρωνία στους κατέχοντας μικρό αριθμό κυψελών ότι είναι ερασιτέχνες, ότι δεν είναι μελισσοκόμοι, και άλλα διάφορα.
Κατ΄αρχήν η λέξη ερασιτέχνης, χρησιμοποιήται με κάθε έννοια πέραν της ετυμολογικής της, για ένα "έργο" που κάνει κάποιος όποτε μπορεί, άν μπορεί, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τότε λένε "είσαι ερασιτέχνης"
Απο εκεί και πέρα, όποιος κάνει κάτι με αγάπη, με προσοχή, με μελέτη, με επιμέλεια, θεωρώ ότι είναι "τεχνίτης" σε αυτό.
Μπορεί να είναι άπειρος, μαθητευόμενος, με λίγη πείρα, με μεγάλη εμπειρεία.
Αλλά δεν είναι ούτε ερασιτέχνης, ούτε χομπίστας.
Θεωρώ ότι όποιος στέκεται πάνω απο τα μελίσσια του, διαβάζει, ενημερώνεται, τρέχει και φροντίζει για αυτά (και όχι μόνο για την τσέπη του), ναί είναι μελισσοκόμος.
Μπορεί να είναι μικρός, με λίγη πείρα την οποία φροντίζει να μεγαλώσει, με λίγα σμήνη, αλλά ναι είναι μελισσοκόμος.
Απο την άλλη δεν θεωρώ μελισσοκόμους αυτούς που ταίζουν ζάχαρη για να πάρουν μέλι, αυτούς που έχουν τα σμήνη τους μέσα στην υγρασία και τους βορριάδες του χειμώνα, αυτούς που παρατάνε τα μελίσσια όταν τα βαρεθούνε -δεν κάνουν καν τον κόπο να τα χαρίσουνε σε κάποιον άλλον που θα τα φροντίσει. Αυτούς που δεν ανοίγουν ένα βιβλίο και περιμένουν το internet να τους δώσει μασημένη γνώση.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα παραδείγματα.
Ελπίζω να μάθω όσο καλύτερα μπορώ την τέχνη να περιποιούμαι τα μελίσσια μέσα σε κυψέλες, και να γίνω όσο καλύτερη μελισσοκόμος μπορώ για τα μελισσάκια μου.
Μελισσοκομία είνε η τέχνη να περιποιούμεθα τα μελίσσια μέσα σε κυψέλες. Η περιποίησι αυτή γίνεται απο αγάπη για τα επιμελή αυτά έντομα, ή για επιστημονικές μελέτες, ή και για λόγους πρακτικούς, δηλαδή για το εισόδημα και τις άλλες ωφέλειες που προκύπτουν απο αυτή
Είναι ένα βιβλίο -4η έκδοση, 1948- το οποίο ανακάλυψα σε μία Δημοτική Βιβλιοθήκη και φωτοτύπησα. Δυστυχώς δεν μπορώ να βάλω τις δασείες και τις περισπωμένες που έχουν κάποιες λέξεις.
Γιατί αναφέρομαι σε αυτό λοιπόν.
Ακούω απο πολλούς, μα πάρα πολλούς μελισσοκόμους κατόχους μεγάλου αριθμού κυψελών, να αναφέρονται με ιδιαίτερη ειρωνία στους κατέχοντας μικρό αριθμό κυψελών ότι είναι ερασιτέχνες, ότι δεν είναι μελισσοκόμοι, και άλλα διάφορα.
Κατ΄αρχήν η λέξη ερασιτέχνης, χρησιμοποιήται με κάθε έννοια πέραν της ετυμολογικής της, για ένα "έργο" που κάνει κάποιος όποτε μπορεί, άν μπορεί, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τότε λένε "είσαι ερασιτέχνης"
Απο εκεί και πέρα, όποιος κάνει κάτι με αγάπη, με προσοχή, με μελέτη, με επιμέλεια, θεωρώ ότι είναι "τεχνίτης" σε αυτό.
Μπορεί να είναι άπειρος, μαθητευόμενος, με λίγη πείρα, με μεγάλη εμπειρεία.
Αλλά δεν είναι ούτε ερασιτέχνης, ούτε χομπίστας.
Θεωρώ ότι όποιος στέκεται πάνω απο τα μελίσσια του, διαβάζει, ενημερώνεται, τρέχει και φροντίζει για αυτά (και όχι μόνο για την τσέπη του), ναί είναι μελισσοκόμος.
Μπορεί να είναι μικρός, με λίγη πείρα την οποία φροντίζει να μεγαλώσει, με λίγα σμήνη, αλλά ναι είναι μελισσοκόμος.
Απο την άλλη δεν θεωρώ μελισσοκόμους αυτούς που ταίζουν ζάχαρη για να πάρουν μέλι, αυτούς που έχουν τα σμήνη τους μέσα στην υγρασία και τους βορριάδες του χειμώνα, αυτούς που παρατάνε τα μελίσσια όταν τα βαρεθούνε -δεν κάνουν καν τον κόπο να τα χαρίσουνε σε κάποιον άλλον που θα τα φροντίσει. Αυτούς που δεν ανοίγουν ένα βιβλίο και περιμένουν το internet να τους δώσει μασημένη γνώση.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα παραδείγματα.
Ελπίζω να μάθω όσο καλύτερα μπορώ την τέχνη να περιποιούμαι τα μελίσσια μέσα σε κυψέλες, και να γίνω όσο καλύτερη μελισσοκόμος μπορώ για τα μελισσάκια μου.
