Πριν λίγες μέρες παρακολούθησα μια εσπερίδα που έγινε στον Δήμο Σπάτων, και στην οποία μεταξύ άλλων στην εισήγηση της η κ. Γούναρη είπε....
Την εποχή από Γενάρη έως και Απρίλη τα μελίσσια "χορεύουν τον χορό της εφηβείας".
Κάνουν σαν τρελές.
Μαζεύουν μέλια, μαζεύουν γύρες και είναι μέσα στην τρελή χαρά.
Παίζουν ανέμελες σαν τα μικρά παιδιά.
Είναι αυτές που έχουν γεννηθεί μέσα στην άνοιξη, νέες και ωραίες.
Μέσα λοιπόν στην τρέλα τους ουδόλως ενδιαφέρονται να μαζέψουν μέλια.
Δεν είναι αυτό το πρώτιστο μέλημα τους. Εξ' άλλου ο χειμώνας είναι μακριά ακόμα, οπότε το ένστικτό τους δεν τις οδηγεί να κάνουν αποθέματα.
Αυτό που κυρίως τις ενδιαφέρει είναι να μεγαλώσουν το μελίσσι τους.
ΚΥΡΙΩΣ όμως θέλουν να κτίσουν.
Υπάρχει η άποψη ότι για κάθε κιλό κερί που θα τους βάλουμε να κτίσουν, θα καταναλώσουν κάποια αντίστοιχα κιλά σε μέλι. Μέλι που αφού θα το καταναλώσουν για να κτίσουν, δεν θα το αποθηκεύσουν και κατά συνέπεια θα λείψει από μας, τους ανθρώπους.
Αλλά οι μέλισσες ουδόλως ενδιαφέρονται, για το τι σκεφτόμαστε εμείς.
Και έτσι, είτε τους βάλουμε άχτιστα πλαίσια, είτε όχι, αυτές το κερί θα το παράξουν.
Και αφού δεν θα τους έχουμε βάλει πλαίσια να κτίσουν (με το μυαλό μας ότι κάθε κτίσιμο, σημαίνει χαμένο μέλι), απλά το κερί θα παραχτεί και θα πέσει κάτω.
Άρα η αντίληψη που έχουν οι Μελισσοκόμοι περί παραγωής κεριού εις βάρος της συλλογής μελιού μάλλον θα πρέπει να αναθεωρηθεί.
Την εποχή από Γενάρη έως και Απρίλη τα μελίσσια "χορεύουν τον χορό της εφηβείας".
Κάνουν σαν τρελές.
Μαζεύουν μέλια, μαζεύουν γύρες και είναι μέσα στην τρελή χαρά.
Παίζουν ανέμελες σαν τα μικρά παιδιά.
Είναι αυτές που έχουν γεννηθεί μέσα στην άνοιξη, νέες και ωραίες.
Μέσα λοιπόν στην τρέλα τους ουδόλως ενδιαφέρονται να μαζέψουν μέλια.
Δεν είναι αυτό το πρώτιστο μέλημα τους. Εξ' άλλου ο χειμώνας είναι μακριά ακόμα, οπότε το ένστικτό τους δεν τις οδηγεί να κάνουν αποθέματα.
Αυτό που κυρίως τις ενδιαφέρει είναι να μεγαλώσουν το μελίσσι τους.
ΚΥΡΙΩΣ όμως θέλουν να κτίσουν.
Υπάρχει η άποψη ότι για κάθε κιλό κερί που θα τους βάλουμε να κτίσουν, θα καταναλώσουν κάποια αντίστοιχα κιλά σε μέλι. Μέλι που αφού θα το καταναλώσουν για να κτίσουν, δεν θα το αποθηκεύσουν και κατά συνέπεια θα λείψει από μας, τους ανθρώπους.
Αλλά οι μέλισσες ουδόλως ενδιαφέρονται, για το τι σκεφτόμαστε εμείς.
Και έτσι, είτε τους βάλουμε άχτιστα πλαίσια, είτε όχι, αυτές το κερί θα το παράξουν.
Και αφού δεν θα τους έχουμε βάλει πλαίσια να κτίσουν (με το μυαλό μας ότι κάθε κτίσιμο, σημαίνει χαμένο μέλι), απλά το κερί θα παραχτεί και θα πέσει κάτω.
Άρα η αντίληψη που έχουν οι Μελισσοκόμοι περί παραγωής κεριού εις βάρος της συλλογής μελιού μάλλον θα πρέπει να αναθεωρηθεί.